چکیده:
از اواخر قرن نوزدهم، متد های پژوهش تجربی در آموزش مورد استفاده قرار گرفته است. متدهای آزمایشی در ابتدا از آزمایشگاه های روانشناسی آن زمان نشأت گرفتند و به سرعت با متد های آماری کاربردی که در علوم آموزشی آمریکایی ها رایج بودند، ادغام شدند. چنین رویه هایی این امکان را فراهم کرده تا به مطالعه ی مجموعه تست های دانشجویانی که قبلاٌ بیرون از حیطه ی آموزشی بوده اند پرداخته شود. مشاهداتی نیز در این حوزه توسعه یافته و این امکان را فراهم کردند تا به مطالعه ی پدیده هایی در بازی کودکان یا رفتار بزرگسالان پرداخته شود. بنیانگذار این پژوهش های جاری، آقای استن لی هال بود.